اختلال در جامعه پذیری مجازی
اجتماعی شدن فرآیندی است که برای افراد در جامعه رخ می‌دهد. ساختارهای اجتماعی به همراه افراد جامعه فرآیند اجتماعی شدن تک تک فردها را سامان می‌دهند. فضای مجازی یک فضای زیست اجتماعی است و وقتی فضای مجازی یک جامعه متفاوت از ساختارهای اجتماعی مرسوم آن جامعه توسعه می یابد، تک تک افراد در تعارضاتی عمیق، اجتماعی می‌شوند و هرچقدر بنیه اجتماعی فرد ضعیف تر باشد، آشفته تر میشود چرا که از یک سو، جامعه مجازی معنا و سبکی بدو القا می‌کند و از سوی دیگر جامعه غیرمجازی معنا و سبکی دیگر… بزرگترین قربانیان این تعارض کودکان و نوجوانان هستند که به کم_درکی متقابل با والدین و بزرگترها و در کل با جامعه می‌رسند…
ما کودکان و نوجوانان دهه ۸۰ را از ابتدای سال ۹۰ در عالم مجازی ای رها کردیم که نه آنها و نه خودمان با آن عالم آشنا نبودیم و برای همین امروز ایشان را دیگر نمی‌شناسیم… برای اینان که جوانان امروز شده اند، دیگر تعهد اجتماعی معنای روشنی ندارد… آمبولانس که آتش می‌زند برایش مهم نیست که شاید پسر همسایه شان در آن بوده باشد… چرا که بیش از آنکه با او تجربه زیسته داشته باشد با شخصیت‌های گروه بی تی اس زیسته است.
ما هزینه این رهاسازي غیرمسئولانه مان را بیشتر از اینها خواهیم داد… زامبی هایی آفریدیم شبیه فیلم‌های تخیلی…
